Hello Tanzania!
Blijf op de hoogte en volg Jaël
01 Oktober 2014 | Tanzania, Marombosa
Bij ons nieuwe huis stonden tientallen schoenen buiten en moesten ook wij hier aan geloven. Binnen was op dat moment helemaal niemand te bekennen en konden we de volgende shock samen beleven. Een soort van hok zou onze kast worden en onder een muskietennet met 10 motten en muggen erin moesten we gaan slapen. We begonnen aan de 'grote schoonmaak' met doekjes (thanks Gaby), eerst de soort van kast en daarna kwam de volgende uitdaging 'het muggennet'. Met handschoenen aan ben ik op het stapelbed geklommen en ben ik 1 voor 1 de ondertussen fossielen geworden beesten gaan verwijderen. Gaby stond onder mij klaar met een prullenbak waar ik het ongedierte in kon deponeren. Echt teamwork, zo dankbaar dat we dit samen konden doen.
Onze eerste nacht was hel, het was te koud (zie we durfden niet onder de muffige stoffige deken) en elk uur werden we wakker door ruziënde honden en katten. Het ontbijt was mandazi, smaakt naar oliebol. Probeer dat een Australiër maar eens uit te leggen;)
's Middags zijn we gelukkig op sleeptouw genomen door onze huisgenoten. We namen de Daladala, (soort goedkoop taxibusje) in dit vervoersmiddel is het een sport om zoveel mogelijk mensen, geiten en kippen erin te proppen. Als je eruit wil moet je kloppen op het busje, het went snel.. We gingen naar Shanga river house, een mooie soort van tuin waar je kan lunchen, relaxen en waar ze met de hand van alles van glas maken. Ze recyclen het glas, heel bijzonder om te zien.
Onze eerste avond uit was in een jazz bar met veel locals. Even wennen dat je aangekeken wordt en ineens danst met zulke andere culturen, so much fun!
Maandag zijn we met 2 andere vrijwilligers mee geweest naar hun school. Het was na 6 maanden hun laatste dag daar, de hele school (bestaande uit 150 kinderen) had een ceremonie van ongeveer 2u voorbereid. Zo ontroerend, zoveel kleine kindjes in uniform die 'goodbye teacher' zingen en ondertussen huilen. We hadden voor ieder kind een cadeautje ingepakt met koekjes en snoepjes, die dankbare gezichtjes waren echt goud waard! Zo tevreden met weinig, daar kunnen wij westerlingen nog veel van leren. Dan zie je pas hoe verwend wij zijn en hoeveel makkelijker wij het hebben. Alles gebeurd hier op straat en de mensen zijn al ontzettend blij als ze de dag door komen en maken niet zoveel plannen voor de toekomst.
Het continu Engels moeten praten is soms moeilijk en het is heerlijk als we even in het Nederlands kunnen communiceren en niemand ons verstaat.
Bijna naar het ziekenhuis! Wish me luck!
-
02 Oktober 2014 - 19:13
Jolanda Vd Berg:
hoi jael
ook ik ga je volgen ben blij dat nu alles geregeld is veel succes en genieten -
02 Oktober 2014 - 21:46
Christa:
Wat leuk om dit te lezen Jael! Zie het helemaal voor me en tegelijkertijd zal
ik er niets van begrijpen. Wat ben jij stoer!
Kijk uit naar het volgende verhaal. Liefsf en dikke kus!! -
04 Oktober 2014 - 18:14
Ed Heuff:
Dit moet een fantastische ervaring zijn. Wens je het allerbeste in Tanzania.
Hart. groet, Ed Heuff
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley